Svo getur maður verið pirraður líka

        Búin að lesa næstum hvert einasta blog, og nýustu fréttina af Kaupthingi.Þótt mig langi að lemja Tjallann,sé ég fyrir mér landa okkar spígsporandi á Laugaveginum í London,á fyrstu tímum útrásar,kanski smá hikandi,en áræðnari,kærulausari með tímanum.
   
                                    
                                   Er ég að villast vonlausan stíg

                                   eða verður hér allt að gulli

                                 æ!einu gildir hvar matast og míg

                                 verði milli eða á mig drulli . 

Athugasemdir

[Ingibjörg Hinriksdóttir, 9.10.2008 kl. 23:29]

Víst er það vont, að vafra um stíg
sem vandfarinn er og flókinn.
En hvar sem ég drulla og hvar sem ég míg
er horfin mín öll bankabókin.

[Helga Kristjánsdóttir, 10.10.2008 kl. 00:01]

             Þú meinar   "DARLING"

[Kristján Þór Gunnarsson (IP-tala skráð) 10.10.2008 kl. 10:33]

Þetta er tær snilld. Þetta hefði getað átt við Einar Benediktsson þegar hann gekk um stræti Lundúnaborgar á síðustu öld. Sagt hefur verið að hann hafi selt norðurljósin; einn og óstuddur. Nú hefur heill her Íslendinga selt þau aftur !

[Helga Kristjánsdóttir, 12.10.2008 kl. 20:05]

Takk fyrir þetta Kristján,gott hjá þér að senda athugasemd með samlíkingu í enska blaðið The Guardian, fétti af því. Sjáumst!