Árgjald Ruv. skilaði sér

Til mín í dag auk EM. í fótbolta,sýndu þeir frá djasshljómleikum Jamie Cullum í Albert Hall í London. Drengurinn er aðeins 31 árs,hefur náð mikilli snilli sem djasspíanisti,auk þess syngur hann lista vel. Sérlega gaman að heyra hann syngja og spila gamlan toppslagara eins og "What a differance a day makes" ,sem Dinah Washington gerði ódauðlegt. Hann skýrði frá því að það lag hafi komið öllu hans ferli af stað,er hann komst á svið sem gestapianóleikari. Það minnti mig á enskan söngvara í Jamiroquai,sem söng gamla slagarann hennar Ellu Fichgerald sem malaði gull, á fyrri hluta tuttugustu aldar,, I´m in the mood for love,,. Stráksi sagðist hafa hlustað á mömmu sína spila það á grammifón,daginn út og inn. Þetta lag fékk ég sent óvænt frá yngsta syni mínum. Þótt gömlu útsetningarnar séu góðar,er eins og lögin gangi í endurnýjun lífdaga,eins og sagt er, það er hrein unun að heyra þau. Jebb!! Tónlist dempar yfirhlaðið sinnið af leiðindum eftirhrunsins,þegar vonin ein er eftir.

Athugasemdir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 15.6.2012 kl. 20:06]

Svona fyrir utan EM þá voru þessir hljómleikar algjörlega frábærir, og sammála What a differance að day makes algjörlega frábært.

[Helga Kristjánsdóttir, 16.6.2012 kl. 00:07]

Já hæ, gott að hlusta á smá rómó stundum,þetta gamla góða.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 16.6.2012 kl. 09:36]

Já einmitt.

[Solla Guðjóns, 16.6.2012 kl. 21:10]

Sæl Helga og takk fyrir síðast.

kv.Solla í Golfskála Þorlákshafnar.

[Helga Kristjánsdóttir, 17.6.2012 kl. 02:09]

Hæ Solla mín,já sömuleiðis,kem við fljótlega aftur . Þetta var yndislegt,takk fyrir.