Ljós í myrkri,

      eru alla jafnan eftirsóknarverð. Ljósin sem sáust í Gufuneskirkjugarði voru aftur á móti undarleg, og gömul draugahræðsla skaut upp kollinum,ef ég skil fréttina rétt. Ég undrast ekkert að hræðsla við drauga og forynjur,hafi grasserað á árunum áður en rafljós komu til sögunnar. Langt er síðan að ég losnaði við þá vitleysu,en er þeim mun hræddari við þá lífandi, sem læðupokast í myrkri.Menn skírðu þá,Móra og Skottu,eða ekki kynntu þau sig sjálf.      En framliðnir hvíla í kirkjugörðum og blessuð sé minning þeirra. Þegar líf þeirra slokknaði urðu syrgjendur eftir. Margir þeirra sækja fundi miðla, a.m. einu sinni í von um að fá "fréttir" að handan. Oft hef ég hlustað á sannfærandi lýsingu fólks af þessum fundum.Ég rengi allt sem þar fer fram en fæ í staðinn,hljóðspólu af fundinum til sönnunar.Mér finnst nú eigandi spólunnar hafi tekið þátt í að hjálpa miðlinum svolítið.´Eftir hlustun virðast elskulegir ástvinir vera inni hjá sínum um alla íbúð,eða hvað? Það læðist að mér óþægilegur grunur en ef? Minn líka,ef tæki sig upp gamalt lauslæti,,, Nei,nei það má nú gera að gamni sínu,áður en maður opnar fyrir sjónvarpið,með oftast leiðinlegum fréttum.                                    

 

 

Dularfull ljós í kirkjugarði

Athugasemdir

[Jóna Kolbrún Garðarsdóttir, 22.10.2010 kl. 00:50]