Úr Stuðlamálum,vísnasafn alþýðuskálda, Herdís Andrjesdóttir

          Ólst upp hjá vandalausu fólki og naut engrar mentunar á borð við það sem unglingar í dag njóta.  Mun ævi hennar og tvíburasystur hennar Ólínu hafa verið baráttukennd, að ýmsu leyti,en    lítt kvartað yfir erfiðleikunum.Þess kennir víða í kvæðum hennar,að skáldagáfan,hefur oft stytt henni stundirnar langar. Henni hefur verið unun og svölun að vel kveðinni vísu.   Hverfum snöggvast ca 87 ár aftur í tímann,setjum okkur inn í afþreyingu blásnauðra þeirra tíma.

                                            17.júní, 1923
     
                                     Engin glæta sólar sjer,
                                     seint vill bætast hagur.
                                     Það er væta,því er ver;
                                     þessi grætur dagur.

                                     Fegri áður sástu sjón
                                     sókn var háð með snilli
                                     þegar ráðum rjeði Jón
                                     reifður dáð og hylli.       

                                       VERÖLDIN
            
                                    Veröld heldur sínum sið;
                                    Sönnum kærleik bana;
                                    henni er ei vandgert við
                                    veslings smælingjana.

                                    Oft mig hefir undrað það,
                                    augum blöskrað mínum
                                    hvernig flagðið flaðrar að
                                    fjelagslimum sínum.

                                    Hirðir lítt um þína og þig
                                    þreytt um völl að glíma,
                                    Aldrei nema sína og sig
                                    sjer hún nokkurntíma.

                                    Ber hún seinna úr bítum gjald
                                    breytni fyrir sína;
                                    þá mun hennar vonskuvald
                                    verða alt að dvína.

                                     Máltækið segir;  Tímarnir breytast og mennirnir með.
                                                  
                                                                

                                        

 

Athugasemdir

[Jóna Kolbrún Garðarsdóttir, 1.7.2010 kl. 00:12]

Þetta eru fallegar vísur og eiga vel við í dag líka :) 

[Helga Kristjánsdóttir, 1.7.2010 kl. 02:08]

  Einmitt, fann þetta í vísnasafni sem Margeir Jónsson tekur saman og gefur út. Hann ritar einnig formála,þar sem hann áréttar að þessi útgáfa sé ekki gallalaus smíð,frekar en hver önnur byrjunar-tilraun. Safnið er eingöngu bundið við ferhendingar,*),því að bæði er það, að stökum hættir frekar við tvístringi og gleymsku,en góðum kvæðum,síðan gleymist hverjir höfundar eru.

       *) Í nútíðarmáli táknar orðið hending, sama og vísuorð eða ljóðlína. 
            Fjögur vísuorð eru því rjettnefnd  ferhending.

[Helga Kristjánsdóttir, 1.7.2010 kl. 02:23]

    Allir í fjölskyldunni halda að ég sé svo vel að mér um heiti braghátta og öllu er við kemur vísnagerð. Það er ég alls ekki,því varð mér nokkuð um,þegar ömmubarn mitt 19ára  skólastúlka,hringdi í mig og spurði hvað væri  Víxlrím,ég sagði henni eins og er, að ég bara vissi það ekki,en sagði henni hverju ég myndi svara.          Börnum er þá kennt enn þá eh. um ljóðform.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 1.7.2010 kl. 12:09]

Knús á þig Helga mín.