Alltaf að leita!

 Reglusemi er mér ekki töm,ekki það að ég sé höll að flöskunni,nei það eru litlu hlutirnir sem ég skil eftir hist og her. Segi svo oft á dag;,Hvað hefur orðið af gleraugunum,?Eins og einhver annar en ég hafi tekið þau.Eða bréfsnifsin maður minn,ég skrifa niður boð og pantaða tíma,týni svo miðunum.
 Í ákafri leit fann ég þennan,hlýt að hafa verið afar upp með mér þá:

    Mína kosti meta ber
    og telja til manngildis
    að óumdeilanlega er
    ágæt til undaneldis.

Ég er komin heim!

   Það er eins og að heimta ísland aftur úr "helju",að hlusta á fjölmenna íslenska áhorfendur syngja þetta vinsæla lag,sem Óðinn Valdemars gerði ódauðlegt. Gæti ekki verið meira hrífandi óður til Íslands....Það var körfuboltalið okkar sem íslensku áhorfendurnir sungu til dýrðar. Hvergi er blái liturinn eins heiðblár,sem í íslenska fánanum og landsliðsbúningunum.Hann tekur öllu fram,enda skírður sem tákn himinsins,sem er bárri hér,en nokkurstaðar annarstaðar,Þannig virkar ættjarðaerástin. 

Er nokkurstaðar til öryggi fyrir falsi og lygum.

      Eftir því sem tækninni fleygir fram,er hún oftar notuð til að hafa rangt við. Þessir undraverðu tæknisnillingar sjá fram á að verða að finna upp varnir gegn uppfinningu sinni.Nema að stjórnendur skákkeppni skikki keppendur til að tefla nakta.

Bókstafleg brögð í tafli